สวนพชรเดินทางผ่านกาลเวลามาได้ประมาณ 5 ขวบแล้วเป็นเด็กที่กำลังซน 555 ปัจจุบันนี้ไปสวนก้ไม่ได้ทำงานหนักมากเหมือนเมื่อก่อน ส่วนมากก็จะเป็นการสังสรร พูดคุยกับพี่ๆ ที่มาแลกเปลี่ยนความรู้เรื่องการเกษตร แต่ทุกครั้งที่ไปก็ไม่อยากกลับมากรุงเทพ เพราะตอนเย็นเป็นช่วงที่สบายมากแดดอ่อนตอนเย็น บรรยากาศกลิ่นควันเตาถ่านมันทำให้เราได้ผ่อนคลายเหมือนชีวิตวัยเด็กที่บ้านสมัยก่อน มาดูกันครับว่าสัปดาห์นี้ได้ไปพบเจอทำอะไรบ้าง
เริ่มด้วยวิวที่บ้านห้วยท่าช้างทางไปสวนพชรต้องบอกเลยขับมาจากเส้นเพชรเกษมเข้ามาหนองหญ้าปล้องเหมือนหนังคนละม้วนเลยวิวข้างทาง
ถึงสวนเลยถ่ายภาพวิวสวนมาให้ดูเป็นวิวที่แล้งหน่อยช่วงนี้ ถ้าเขียวขจีต้องหน้าฝน (รก )
ม่วงต้นที่เพาะจากเมล็ดเรื่มผลิช่อดอกแล้วส่วนต้นที่ต่อกิ่งออกช่อไปหลายต้นเหมือนกัน
ขนของมาเพื่อไม่ให้เสียเที่ยววิ่ง คราวนี้ขนไม้มา ขนหัวไม้เชอร่ามา พร้อมโรลไว้สำหรับหล่อเสา
ขนหัวไม้กองไว้ในซุ้มเฟื่องฟ้าก่อนค่อยคิดว่าจะเอาไปทำอะไรดี แต่มีแผนการไว้บ้างแล้ว
ของเหลือที่ไม่ได้ใช้ที่บ้านปากน้ำเช่นกระเช้าของขวัญขนมาสวนไว้แขวนของใส่ของไว้กันมดกันหนูได้ดีกว่าปล่อยผุพัง
เรื่องกินก้ต้องเตรียมไปด้วยเราพะเวลามีน้อยขับรถออกมากินเสียเวลามาก
ถอยมาใหม่เลยนะเนี่ยได้ใช้งานนี้แหละ
ใกล้เที่ยงก้ต้องเตรียมอาหารไว้ปลาต้องเอามาทอดก่อน ข้าวต้องนึ่งเพราะทำเองได้เอาข้าวกล้องไปนึ่งอร่อย
งานด้านวิศวกรรมก็ไม่ทิ้งครับทำหลังคาชิงช้าต่อคราวนี้ยืมบันไดพี่อ้วนมาใช้ด้วย
ดอกเฟื่องฟ้าร่วงมาดาดเดื่อน เป็นความงามบนพื้นอีกแบบหนึ่ง
หัวปลีออกเยอะใกล้หน้าแล้งต้องตัดกลับไปทำกับข้าวกิน สัปดาห์นี้แค่นี้ก่อน สัปดาห์หน้าจะไปค้างที่สวนสัก1คืน คงได้ทำงานหลายอย่างกว่านี้