ไปถึงสวนหญ้าเตียนโล่งมองดูแล้ว ให้คิดถึง 3 ปีที่ผ่านมาแตกต่างกันราวฟ้ากับดิน ครั้งแรกโล่งไม่มีอะไรเลย มาชมสวนที่สร้างด้วยสองมือกันครับ

ดูโล่งและสวยงามน่าวิ่งเล่นมาก มาทีไรก็สบายใจสูดอากาศได้เต็มปอด

เอาภาพวิวมาให้ดูภาพต้นขี้เหล็กหลังบ้าน ต้นนี้กว่าจะโตได้ โดนตัดไปหลายรอบ 555 แต่ก็รอดแล้วเป็นร่มเงาได้ 

มองไปหลังสวนผ่านดอกรักม่วงที่ยังไม่บาน ต้นดอกรักติดกระถางไปขึ้นงามมาก สวยไปอีกแบบหนึ่ง 

ซื้อวงรองขนาด60 เซนติเมตร มาเพราะคราวที่แล้วไปสำรวจที่ขอบสระมีมะม่วงหลายต้นโดนหญ้ารกพัน เกือบมิดแล้วต้องซื้อวงรองไปครอบสักหน่อยและใส่ดินเพื่อให้อุ้มน้ำไว้

ซื้อเชอรี่หวานมาปลูกเพื่มอีก 2 ต้นตรงนี้มีแล้ว 3 ต้นพี่ไหวให้มา ปลูกเพิ่มอีกว่าจะทำเป็นแปลงเชอรี่เวลามันออกลูกสีแดงจะได้สวยงาม

ทำที่ม้วนสายไฟมาเพื่อจะต่อไปนำไฟฟ้ามาจากบ้านพี่อ้วนสวนปาล์ม ก็จะต่อใช้เฉพาะแสงส่วางครับ ทั้งม้วนนี้ 150 เมตรแล้ว ยังไม่ถึงเลยครับ555 สงสัยต้อง ซื้ออีกสัก100 เมตร

งานก่อสร้างก็ไม่ให้ขาดครับไปทั้งทีต้องหล่อต้นเสากันหน่อย

ตอนนี้หล่อเสารั้วแล้วครับ

ต้นนี้ที่เขาไปต่อกับ หยกนำโชค เขาทิ้งในถังขยะที่บ้านเอื้ออาทรเทพารักษ์ ผมสงสารมันเลยเก็บมาปลูกใส่กระถางไว้ตอนนี้ก็นำไปลงดินมีหนามเยอะแต่ก็ไม่ผิดที่เกิดมามีหนามปลูกไว้ริมรั้วก็ยังดี

ต้นตะบองเพชรแบบนี้ก็เหมือนกัน ต้นไม้พวกนี้ปลูกได้ แต่แตะไม่ได้ หลายคนมักจะทิ้งเพราะกลัวลูกหลานเข้าไปโดนหนามผมก็เอามาที่สวนปลูกเป็นรั้วไว้

เต่าร้างก็นำมาลงดินเพราะว่าใหญ่แล้วและมีที่ร่มพอให้ได้แอบอิงบ้าง

ไปบ้านพี่แว่นมาพบเจ้านี่ ถ่ายรูปมาให้ดูครกกระเดื่องอีกแบบเด็กสมัยนี้ไม่เคยเห็นแล้วใช้ตำข้าว เสร็จแล้วก็ต้องนำมาฝัดอีกกว่าจะได้ข้าวมาหุงเหนือยเลยครับ