ย้อนกลับไปเมื่อ ปี 2553 ที่ดินตรงนี้ไม่มีใครสนใจแห้งแล้งฝุ่นตลบ เวลาหน้าฝนน้ำไหลบ่าข้ามถนน มีแต่ปลูกอ้อย มาวันนี้จากหน้ามือเป็นหลังมือตรงที่เป็นสวนพชรในปัจจุบัน เป็นไร่อ้อย ร้างมา 3 ปีมาวันนี้ร่มรื่นมาดูกันไฟแสงสว่างมาแล้ว ริมทางตามแนวถนนทันสมัยขึ้นจริง มีการปลูกต้นไม้ริมทางเพื่อความร่มรื่น อย่างที่บอกเราปฎิเสธความเจริญไม่ได้ แต่การมาของสิ่งสาธารณูปโภคที่พร้อมสรรพจะนำมาซึ่งความวุ่ยวายไหมน้อ
หน้าสวนพขรเข้าไปสามต้นถ้าเปิดใช้งานคงสว่างไสวอะไรก็ขวางความเจริญไม่ได้จริงๆ
ความสว่างยามค่ำคืนก็ดี อย่างมีข้อเสียไหม ก็มีนะ ทำให้เห็นอะไรง่าย หรือป่าว 555
จะเกิดอะไรขึ้นเราก็ต้องทำงานเหมือนเดิม งานเชื่อมอันนี้จะเอาไปทำกรงไก่ที่บ้านปากน้ำ
ได้เวลาต้องทำอะไรสักอย่างกับถังที่ร้านเพื่อนให้มา คราวนี้จะทำมดนะแต่ขาไม่ครบ หรือจะเป็นหนอน สุดท้ายจะเป็นกิ้งกือป่าว 555
จะเป็นหนอนหรือมดดีนะยังไม่รู้เลยแต่ คงต้องปล้องละสีเพื่อความสวยงามหวานแหว่ว
รอทำสีกับใส่หัวมดก่อนนะ งานนี้จะออกมาแบบไหนนะว่าแต่ว่าจะเอาอะไรทำหัวมดดีนะเนี่ย
ได้เวลาปลูกต้นตะบองเพชรทานผล สีเหลืองกับแดงอีกสักสองต้นนะ คราวนี้ปลูกในกระถางยางรถยนต์ ประหยัดกว่าวงรอง 60 เซน มากนัก
เขาว่าสะสมไม่ยอมสะสางเสียบ้างก็ของพวกนี้มันน่าเอาไปทำอะไรตาไรได้มากมายนะเพื่อนให้มาเอาไว้สวนก่อนคิดออกเมื่อไรค่อยทำ
วิวสวยๆก่อนที่จะปิดบล็อกกันก่อนนะครับ สวนไผ่กับสนามหญ้าจบแค่นี้ก่อนสัปดาห์หน้าค่อยว่ากันใหม่นะ ไปสวนแล้วไม่อยากกลับมาทำงานเลย กลับมาเจอความวุ่นวาย เร่งรีบ และงานประจำที่น่าเบื่อ แต่ยังไม่ถึงเวลาที่ต้องไปอยูแบบเต็มตัว