วันอาทิตย์ที่ผ่านมาไม่ได้ไปสวนมีเรื่องราวมากมาย คนที่เป็นต้นกำเนิดสวนไม่สบายและไม่สบายมาก ไม่มีแม่ ก็ไม่มีเรา ไม่มีเราก็ไม่มีสวนผม จึงอยากใช้พื้นที่ในเวปนี้ บอกเล่าเรื่องราวนิดหน่อยที่อาจจะให้ใครหลายคนหวนคิดถึงแม่มากกว่าที่เป็นอยู่ หริอมากกว่าวันแม่ เวลาที่เหลือไม่มากนักอยากให้เห็นรูปแรกเป็นวิวที่ผมถ่ายจากโรงพยาบาลสมุทรปราการเห็นวัด  อัครเทวาดาราฟาแอล โรงเรียนที่พวกเราเรียน และได้รับความรู้พื้นฐานที่ดี ทุกคน แม่และพ่อมองการไกลเรื่องภาษามาก จึงได้ทนลำบากให้พวกเราได้เรียนโรงเรียน คริสต์

ปัจจุบันสิ่งปลูกสร้างมากมาย แทบมองไม่เห็นโรงเรียน แล้ว แต่ทุกเวลา 18.00 จะได้ยินเสียงระฆังที่วัดอยู่ทุกวัน ได้ยินไปไกลมาก ย้อนกลับไปเมื่อ 35 ปีก่อนนะ สมัยนั้นค่าเรียนไม่ใช่ถูกนะ พ่อกับแม่พยายามส่งพวกเรา4 คนเรียน ถีบจักรยานไปส่งถึงโรงเรียน เป็นภาพที่ติดตาผมมาจนทุกวันนี้ ค่ารถสมัยนั้น .50 บาทครับ 

ทั้ง 4 คนเรียกได้ว่า โตมาอย่างมีคุณภาพ ทำงานในหน้าที่ที่ตัวเองอยากเป็นอยากทำ ทั้งหมดทั้งปวงมาจากพื้นฐานที่ดี จากที่แม่เคยหาบกุ้งขาย พวกเราเคยแกะกุ้ง แกะหอย ขายถุงในตลาด เราลำบาก กว่าจะมีวันนี้เราถ่ายรูปร่วมกันในวันนี้เราไม่มีพ่อ แล้ว เราไปทำสังฆทานที่วัดอโศการามและไปถ่ายรูปร่วมกัน เรื่องราวมีอีกมาก เอามาลงในนี้ถึงไม่เกี่ยวกับสวนแต่เป็น (back up) ความเป็นมาของจุดเริ่มต้น

                                                     by b.pattamapong