ครั้งนี้เป็นครั้งที่สองของการบรรจุต้นไม้เพื่อส่งทางไปรษณีย์ จริงๆแล้ว ความคิดของการแพคแบบนี้ไม่ใช่ป้าคิดเองหรอกค่ะ ดูมาจากกูรูของเวปดังๆ เขาลงให้ไว้ไปวิทยาทาน ต้องขอขอบคุณไอเดียดีๆ อย่างนี้ด้วยนะคะ

ป้าส่งต้นข้าวสารไปให้คุณณิศาแล้ว ปรากฏว่าเธอใจดีมากที่อุตส่าห์ถ่ายรูปต้นข้าวสารมาให้ป้าดูผลงานการบรรจุต้นไม้ส่งทางไปรษณีย์ต้นแรก มันก็ดูช้ำๆ บ้างนะคะ ต่อไปต้องปรับปรุงการแพคใหม่ให้มืออาชีพกว่านี้ ไว้แก้ตัวใหม่ค่ะ

สำหรับป้าแล้วดอกโสนนี่เป็นดอกไม้ธรรมดามากๆ จำความได้ก็รู้จักขนมดอกโสน ดอกไม้สีเหลืองสวย กลิ่นหอมอ่อนๆ จะเจียวไข่ ผักน้ำมันจิ้มน้ำพริก แกงส้ม อร่อยทั้งนั้น แต่ตอนเด็กๆ รู้สึกว่างั้นๆ พอเริ่มอายุมากขึ้น ดอกโสนก็เริ่มหายาก แต่ก่อนเดินไปเด็ดตามชายคลองก็ได้มาพอทำกับข้าว แต่เดี๋ยวนี้กองนิดเดียวสิบบาท สมัยนี้อะไรก็ดูจะเป็นเงินเป็นทองไป ต้องใช้เงินซื้อหามาทั้งนั้น ไม่ว่าจะของเล็กของน้อย เราหาเงินได้มากขึ้น เราก็ต้องซื้อทุกอย่างเหมือนกัน