ตอนนี้ต้นมะเขือที่สวน farmville ของป้า ติดลูกเล็กๆ ตอบข้อสงสัยว่าตกลงว่าเป็นมะเขืออะไรกันแน่ เพราะตอนเพาะมั่วไปเรื่อยอย่างที่บอกใน blog ก่อน

สืบเนื่องจากที่ได้ไปล่องแพไม้ไผ่มาคราวที่แล้วที่กะเปอร์ จ.ระนอง เห็นว่าน่าสนใจเป็นความรู้ ภูมิปัญญาชาวบ้าน ในชีวิตจริง เราอาจจะไม่มีโอกาสได้ทำแพแบบนี้ แต่ถ้าเราจะประยุกต์มาใช้ในบ่อที่เราขุด หรืออย่างน้อยๆ ก็รู้ไว้ใช่ว่า ใส่บ่าแบกหามนะคะ เริ่มจาก ตัดไม้ไผ่เลือกเอาขนาดใหญ่ เรื่องความชำนาญในการเลือกไม้ไผ่นี้ไม่ทราบนะคะ ว่าดูจากอะไร ชาวบ้านเป็นคนตัด ป้าอ้อช่วยเค้าลากมาไว้ริมน้ำอย่างเดียว

วันก่อนพบพบกลอนบทหนึ่ง ที่ผนังห้องน้ำโรงพยาบาล ไม่ทราบว่าเป็นของใครนะคะ มีความหมายดี  ป้าอ้อก็มีชีวิตในแนวทางแบบในกลอนบทนี้แหละค่ะ แต่เขียนให้มันเข้าใจได้ง่ายๆ ลึกซึ้ง สละสลวย เหมือนในกลอนบทนี้ไม่เป็น  คิดว่ามันเป็นอีกนิยามของความพอเพียง ลองอ่านดูนะคะ เขาเขียนว่า