โอ่งแดงที่บ้านมีหลายใบ ยุคสมัยเปลี่ยนไป ไม่ต้องตักน้ำใส่โอ่ง ปัจจุบันโอ่งจึงหมดความสำคัญเรื่องนี้ไปผมจึงนำมาจัดสวนกลางแจ้ง ก็สวยงามไปอีกแบบ แต่ถ้าบ้านไหนยังมีอยู่ก็ควรอนุรักษ์ไว้ครับ เพราะโอ่งแบบนี้หายากแล้ว ถ้่าปล่อยไว้ให้เกิดตะไคร้จับจะสวยงามมากมองเป็นศิลปะอะครับ

ยอมรับครับว่าผมเป็นคนชอบ ของที่ตกแล้วแตกมากทุกอย่างนะเช่น ไห ตุ่ม แจกัน แก้วน้ำหรือ เครื่องปั้นดินเผา เมื่อก่อนอยู่บ้านแม่ที่ปากน้ำเก็บสะสมไว้หลายไห (หรือเรียกว่า อัน) ไม่ว่าจะเป็นไห กระเทียม ไห ผักกาดดอง ไหเต้าเจียว หรือไหปลาร้า มีโอกาสไปที่ไหน โดยเฉพาะทางอีสานใต้ถุนบ้านจะมีไหพวกนี้เยอะครับ บางครั้งเขาก็ไม่ได้ทำไรแล้ว ผมว่ามันทรงคุณค่ามากนะ วันนี้เลยถ่ายรูปมาอวดสักหน่อย

 นับตั้งแต่วันที่ซื้อที่ดินผืนนี้มาจนถึงวันนี้ เคยคิดก่อนซื้อว่าเราจะทำไหวไหมไม่มีใครเห็นด้วยในการซื้อสักเท่าไร เวลาผ่านมาจนถึงปัจจุบันมองสวน พชร แล้วคิดว่าสิ่งที่เราตัดสินใจเมื่อ3 ปีก่อนถูกต้องแล้ว สิ่งที่ตอกย้ำการตัดสินใจคือ ราคาข้าวของแพงขึ้นมาก ของกินเริ่มแพง มีคนเริ่มมองเห็นจุดที่ต้องผกผันชีวิตไปในแนวทางการเกษตรมากขึ้น กลับสู่ธรรมชาติ เมื่อตอนปี 2554 ทำให้ผมมั่นใจมากขึ้นว่าหลังจากน้ำท่วมภาคกลางในครั้งนั้น คนกรุงเทพเริ่ม หาที่ดินเพื่อการอยู่รอ